ಈ ಪುಟೊನು ಪ್ರಕಟಿಸದ್ ಆಂಡ್

ಭಾರತದ ಭಾಷೆಲು-ಸಂಸ್ಕೃತಿ
18.20 ಭಾರತದ ಅದಿದ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಎಂಚಿನವು ಇಂದ್‌‍ದ್ ತೆರಿಪಿನಿ ವೇದ ಭಾಷೆಡ್ದ್, ಇಂದ್ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಪೂರ್ವಭಾವಿ ಸಾಹಿತ್ಯಭಾಷೆ, ಆ ಕಾಲೊಡು ಮಹೆಂಜೊದಾರೊ, ಹರಪ್ಪಾ ನಾಗರೀಕತೆಲೆನ ಕುರುಹು ಇತ್ತಿನವಾಂಡಲಾ, ಅಯಿಕುಳೆನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಬುಲೆದ್ ಬೈದಿನಯಿಕ್ ಆಧಾರ ತಿಕ್ಕುಜಿ. ಅಯಿಡ್ದಾವರೆ ಆ ನಾಗರೀಕತೆಲೆಡ್ ನಡತ್ತ್ ಬತ್ತಿನ ಸಂಸ್ಕೃತಿದ ರೂಪರೇಖೆ ನಂಕ್ ತೆರಿದ್ ಬತ್ತ್‌ಜಿ, ಕೆಲವೇ ವಿಗ್ರಹೊಲು, ಲಿಪಿ ಇತ್ಯಾದಿ ತಿಕ್ಕ್‌ದಿನಯಿಟ್, ಈ ನಾಗರಿಕತೆಡ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಎಂಚಿನವು ಇನ್ಪಿ ವಿಷಯ ತೆರಿಯರೆಗ್ ಸಾಹಿತ್ಯ ಗ್ರಂಥಲೇ ಇತ್ತ್ಂಡ ಸಹಾಯವಾತು. ನಾಗರಿಕತೆನೇ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಅತ್ತ್. ನಾಗರಿಕತೆ ಬಾಹ್ಯ, ಶಾರೀರಿಕವಾಂಡ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಅಂತರಿಕ ಅಶರೀರಿಕ,ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮಾನವಜೀವನ ಸೌಲಭ್ಯೊಗು ನಗರರಚನೆ, ವಸತಿ ರಕ್ಷಣೆ ವಸ್ತು ಸಂಗ್ರಹ, ವಸ್ತು ವಿನಿಮಯ,ವ್ಯಾಪಾರ ಇತ್ಯಾದಿ ಜೀವನದ ಬಾಹ್ಯ ಸುಖದ ಸಲುವಾಯಿನ ನಾಗರೀಕತೆ ಬಲತ್ತೊಂದು ಇತ್ತ್ಂಡಲಾ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಡ್ ಮಾನವ ಪರಂಪರೆ ಉಳಿಪಾವೆರೆ ಅಗತ್ಯವಿತ್ತಿನ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಇತ್ತಂಡ್ ಇನ್ಪಿನಯಿಕ್ ಸಮರ್ಪಕ ಆಧಾರ ತಿಕ್ಕುಜಿ. ಮಾನವ ಜೀವನದ ಅಂತರಿಕ ಚಿಂತನೆ, ಮಾನಸಿಕ ನೆಮ್ಮದಿ, ನಾಗರೀಕತೆತ ಜತೆಟ್ ಇತ್ತದ್, ಇಂದ್‌‍ದ್ ತೆರಿಯೊಡು. ಚಿಂತನೆಲು ಗ್ರಂಥಸ್ಥವಾದ್ ಇತ್ತಂಡ ಮಾತ್ರ ಸಂಸ್ಕೃತಿದ ಮಟ್ಟೋನು ಅಳಪೆರೆ ಸಾಧ್ಯವಾತು. ಸಂಸ್ಕೃತಿ-ನಾಗರಿಕತೆಲು ಜೀವನದ ರಡ್ಡ್ ಮುಖ್ಯ ಅಂಗವಾಂಡಲಾ, ಪರಮಶ್ರೇಷ್ಠ ಜೀವನೊಗು ಸಂಸ್ಕೃತಿದಾಂತೆ ಉತ್ತಮ ಭಾಷೆಡ್, ವಿಚಾರಪೂರ್ಣ ಸಾಹಿತ್ಯದಾಂತೆ ಪರಂಪರೆ ಒರಿಪಾವರೆಗ್ ಸಾಧ್ಯವಿಜ್ಜಿ.

18.21 ಭಾರತದ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ವೇದಕಾಲೊಡ್ದಿಂಚಿ, ನಂಮ ಪರಂಪರೆಡ್‌ ನೆನೆಪುಡುಂಡು. ಅಯಿತ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಎವ್ವೇ ಮಟ್ಟದ ವಾಂಡಲಾ, ಅಯಿತ ಸ್ವರೂಪ ತೆರಿಪಿನಿ ವೇದಲು ಇನ್ಪಿ ಮಹಾಗ್ರಂಥಲೆಡ್ದ್ , ಈ ಗ್ರಂಥಭಾಷೆ ಕೂಡಾ ಸಂಸ್ಕೃತ ಇನ್ಪಿ ಶ್ರೇಷ್ಟ ಸಾಹಿತ್ಯ ಭಾಷೆ ಆಂಡ್. ಈ ಗ್ರಂಥ ಭಾಷೆಡ್ದ್ ನಂತ್ರ ಕೆಲವು ಶತಮಾನದ ನಂತ್ರ ರಾಮಾಯಣ, ರಾಮಾಯಣ, ಮಹಾಭಾರತ ಮಹಾಕಾವ್ಯಲು ಉಂಡಾಯ. ಈ ಮಹಾಕಾವ್ಯಲೆನ ವಸ್ತುಲು ಕಾವ್ಯರಚನೆದ ಕಾಲೊಡ್ದ್ ದಿಂಜ ದುಂಬುದವು ಇಂದ್‌ ದ್ ವಿದ್ವಾಂಸೆರೆನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಈದುಂಬೇ ಪಣ್ತಿನ ಲೆಕ್ಕೊ, ೧೬.೨ ಪರಿಚ್ಛೇಧದ ವಾಕ್ಯ ಚಿಹ್ನೆಲೆನ್ ಪಾಡುನ ಪ್ರಶ್ನೆದ ಉತ್ತರ ಮೂಲುಂಡು:-
ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಸಂಸ್ಕೃತ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕೆರಾದಿತ್ತಿನ ಟಿ .ಬರ್ರೋ ಪಣ್ತೆರ್, "ಈ ಮಹಾ ಕಾವ್ಯಲು(ರಾಮಾಯಣ ಮಹಾಭಾರತಲು) ಅಯಿಕುಳೆನ ಅಂತಿಮ ರೂಪೊಡು ಬಹುಷ ಭಾರಿ ಪಿರಾಕ್ದವತ್ತ್ ಆಂಡ ಅಯಿಕುಳು ಪ್ರತಿಪಾದಿಪುನ

237

ಬುಧಾನಂದ ಶಿವಳ್ಳಿ