ಪುಟ:ಮದಿಪು ಲೇಖನೊಲು.pdf/೩೭

ಊರುಗೊಂಜಿ ಪುದರ್ ಓ ಚಂದ್ರಹಾಸ ಕಣಂತೂಕು. ಒರ ಬಸ್ಸಡ್ ಕಾರ್ಕಳರ್ ಪೋವೊಂದಿತ್ತೆ. ಎನ್ನ ಕೈತಲ್ ಸುಮಾರ್ 70-75 ವರ್ಸದ ಒಂಜಿ ಅಜ್ಜೆರ್ ಕುಲ್ಲುದಿತ್ತೆರ್. ಪ್ರಾಯದಕ್ಷೆನ್ ಪಾತೆರ್ಪವುನೆಟ್ಸ್ ಎಂಕ್ ಬಾರೀ ಕುಸಿ, ಯಾನೇ ಅಚ್ಚೆರಡ ಪಾತೆರಿಯರೆ ಸುರು ಮಲ್ಲ "ಈರೆಗ್ ದೂರ ಪೋವೊಡು...?"ಅರಡ ಕೇಂಡೆ. “ಎಂಕ್ ಕಾರ್ಲಗ್ ಪೋವೊಡ್..."ಅಜ್ಜೆರ್ ಪಂಡೆರ್. “ಈರ್ನ ಇಲ್ಡ್ ಕಾರ್ಲಡೇ...?” "ಅತ್ತ್ ಇಲ್ಡ್ ಬೆದ್ರಡ್. ಎನ್ನ ಮಗಳ್ ಗುಲಾಬಿನ್ ಅಜೆಕಾರಡ್ ಎಣ್ಣೆ ಹೊಳೆಗ್ ಕೊರ್ತುನಿ.. ಅಜ್ಜೆರ್ ಪಂಡರೆ". "ಎಣ್ಣೆ ಹೊಳೆ ಪಂಡ ಉಂದು ಊರುದ ಪುದರೇ"... ಯಾನ್ ಕೇಂಡೆ. ಅಂದಂದ್ ಊರುದ ಪುದರೇ... ಐಕೊಂಜಿ ಕತೆ ಉಂಡು ಪಂಡ್ಸ್ ಅಚ್ಚೆ‌ ಕಿಸೆಕ್ಸ್ ಕೈ ಪಾಡಿಯೆರ್. ಫೊಡಿತ ಬುರೆ ದೆತೊಂದು ಒಂಜಿ ದಮ್ಮು ಪೊಡಿ ಒತ್‌ದ್ ಬೈರಾಸ್‌ಡ್ ಮೂಂಕು ಒಕ್ಕೊಂಡ‌ ಕತೆ ಪನಿಯರೆ ಸುರು ಮಲ್ಲೆರ್. 0 ದುಂಬೊರಿ ಗಾಣದಾಯೆ ಇತ್ತೆ. ಆಯಗ್ ಎಣ್ಣೆ ದೆತ್ತ್ದ್ ಊರೂರು ಕೊನೆದು ಮಾರುನ ಬೇಲೆ, ಒರ ಈ ಗಾಣದಾಯೆ ಎಣ್ಣೆ ಮಾರೊಂದು ಬನ್ನಗ ಸಾದಿಡಿತ್ತಿನ ನೆಲ್ಲಿಕ್ಕಾದ ಮರಡ್ಜ್ ನಲ್ಲಿ ಕಾಯಿ ಕೊದ್ ತಿಂದ, ಬಾಜೆಲ್‌ಗ್ ಕೈತಲೇ ಇತ್ತಿನ ಎಣ್ಣಿನ್ ಸುದೆಕ್ ಪೋದು ನೀರ್ ಪರಿಯೆ, ನೀರ್ ಚೀಪ್ ಆಂಡ್...! ನೆಲ್ಲಿಕ್ಯಾ ತಿಂದ್‌ನೆಡ್ಡಾದ್ ನೀ‌ ಚೀಪೆ ಆಂಡ್‌ಂದ್ ತೆರಿಯಂದ, ಈ ಸುದತ್ತ ನೀರೇ ಚೀಪೆ ಉಪ್ರೊಡುಂದು ಕೊಡಪನೊಡು ಇತ್ತಿನ ಎಣ್ಣೆನ್ ಸುದಕ್ಕೆ ಮೈತ್‌, ಕೊಡಪಾನ ನಿಲಿಕೆ ನೀರ್ ದಿಂಜವ್ 229